به گزارش مجله خبری نگار، رضا نیلی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی به مجموعه اقدامات رئیس جمهور و دولت سیزدهم در طول ماههای گذشته اشاره کرد و نوشت:
ابراهیم رئیسی سکان اجرایی کشور را در شرایطی تحویل گرفت که سفره معیشت مردم روزبهروز در حال آب رفتن بود و مردم زیر بار فشارهای اقتصادی در حال پسرفت در همه ابعاد زندگی بودند.
بخاطر حجم ناکارآمدی دولت روحانی و عدم امکان ایجاد تغییرات اساسی در بدنه جامعه با وجود ادعاهای بیانتها، انتظارات فزایندهای در جامعه برای ایجاد یک تحول بنیادین و اساسی و تغییری چشمگیر در شاخصهای اقتصادی ایجاد شده بود. تغییراتی که نیاز به یک پشتوانه قوی مالی و بودجهای داشت، امری که دولت سیزدهم در ابتدای کار تهی از آن بود چرا که دولت در شرایطی تحویل رئیسی داده شد که ارزش پول ملی سقوط بیسابقهای را تجربه میکرد.
کابینه دولت سیزدهم در حالی قدرت را در اختیار گرفت که اقتصاد ایران یکی از بی ثبات ترین دورههای خود را سپری می کرد و زنگ خطر ابر تورم به صدا درآمده بود. در کنار این موارد، عوامل دخیل دیگری، چون شیوع گسترده کرونا، تحریم فراگیر گلوگاههای اقتصادی و نفوذ باندهای مافیا و رانتخوار در اقتصاد کشور، وضعیت را به مراتب پیچیدهتر و امکان ایجاد اصلاحات را پیچیده تر کرده بود. در چنین شرایطی سخن گفتن از اصلاحات اقتصادی و تغییر اوضاع به نفع مردم بیشتر شبیه شوآف سیاسی شباهت داشت تا واقعیت های کف جامعه. رئیسی در ۳ شهریور ماه در شرایطی کلید پاستور را از روحانی تحویل گرفت که:
۱- آمار کشته های کرونا به روزی هفتصد نفر رسیده بود. (۷۰۹ نفر در ۲ شهریور ۱۴۰۰)
۲- اقتصاد کشور تورم بی سابقه ۶۰ درصدی را تجربه می کرد.
۳- فروش نفت به زیر ۶۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود.
۴- کشور درگیر بحرانهای مختلف مانند بحران آب در خوزستان، کسری بودجه ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی، اغتشاشات دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸، خرابکاری در مراکز حساس و ترور شخصیتهای هسته ای و ... بود.
۵- روابط خارجی ایران به ویژه با کشورهای همسایه در پایینترین سطح ممکن بود.
سیاه ترین روزهای کرونایی در ابتدای دولت رئیسی در حال رقم خوردن بود. مسئولین دولت روحانی واردات واکسن را منوط به حل مسائلی همچون FATF کرده بودند. رئیسی در کنار وعدههای اقتصادی، این وعده را داده بود که واکسیناسیون سراسری را هر چه سریعتر اجرا کند.
در همان روزهای ابتدایی مسئولیت رئیسی در پاستور، صادرات ۹۰ میلیون دوز واکسن از سوی چین آغاز شد. نتیجه آن هم این شده که امروز تعداد کشتههای کرونا تک رقمی شده است؛ حال آنکه در اواخر دولت روحانی پیش بینیها حاکی از این بود که سیستم درمانی کشور در حال آماده شدن برای تعداد فوتیهای ۴ رقمی بود.
نگاهی به آمارها نشانگر این است که روحانی در انتهای دولتش نسبت به سایر رؤسای جمهوری اسلامی، دولت را در شرایط بدتری از نظر اقتصادی به دولت بعدی تحویل داده است. مسئله اینجاست که رئیسی به هر لطایف الحیلی باید اوضاع را تغییر می داد و الا ایده مرکزی دولتش که همان تغییر شرایط به نفع مردم بود با مشکل مواجه می شد.
رئیسی اعلام کرد که راهبرد دولتش در زمینه اقتصادی، مبتنی بر عدم استقراض از بانک مرکزی است. حجم نقدینگی در پایان سال ۱۴۰۰ (برابر با ۴ هزار هزار و ۸۳۲ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان) بود که نسبت به پایان سال ۹۹ معادل ۳۹ درصد رشد یافته بود. در طی چند ماه گذشته صادرات روزانه نفت و میعانات گازی به بیش از یک و نیم میلیون بشکه رسید. همچنین کاهش مستمر تورم از مهرماه تا اسفندماه ۱۴۰۰ (از ۴۵ به ۴۰ درصد در انتهای سال ۱۴۰۰) دیگر دستاورد دولت در دوره کوتاه مسئولیت است؛ همچنین دولت سیزدهم توانست علاوه بر عدم استقراض از بانک مرکزی، بدهی ۵۴ هزار میلیاردی دولت قبل به بانک مرکزی را هم تسویه کند.
رئیسی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و در اولین نشست خبری خود اعلام کرد که اولویت دولتش «ارتباط با همسایگان» خواهد بود. همسایگانی که دارای ظرفیتهای بالقوه بودند، اما در دوره روحانی به دلیل تفکر غربمحور زمامداران، به فراموشی سپرده شده بودند. از این رو بسط روابط دوستانه و همکاریهای اقتصادی و فرهنگی با کشورهای دوست و نزدیک به مهمترین رویکرد وزارت خارجه در دوره جدید تبدیل شد.
آمار سفرها و دیدارهای خارجی رئیس جمهور نیز این موضوع را اثبات می کند. رئیسی در یک سال گذشته ۷۴ دیدار دیپلماتیک داشته و ۹ تن از سران کشورهای جهان نیز در این مدت به ایران آمدهاند. همچنین رئیسی در طول یک سال گذشته به ۵ کشور پیرامونی سفر داشته و در مجموع با ۳۲ تن از سران کشورهای جهان در خصوص مسائل مختلف رایزنی داشته است.
دولت نوپای رئیسی تلاش کرده تا رابطه آسیب دیده مردم با دولت را در یک سال گذشته به هر طریقی جبران کند. حضور بی واسطه در بین مردم و حتی پیگیری شخصی برخی از درخواستها نشان از این دارد که رئیسی درصدد دستیابی به هدفی فراتر از بهبود موقت و کوتاهمدت شرایط اقتصادی و معیشتی است. رویکرد مردم پایه ای که رئیسی در پیش گرفته تلاشی است در راستای احیا و بازیابی روابط دولت-ملت و بازگرداندن جمهور به ملت.